Kleryk Jan Czartoryski w 1926 roku rozpoczął naukę w seminarium diecezjalnym. Równocześnie otrzymał indeks wolnego słuchacza wydziału teologicznego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Po prawie rocznym pobycie w seminarium, wstąpił do oo. Dominikanów w Krakowie, przyjmując imię Michał, na cześć Archanioła Michała.
25 września 1928 roku o. Michał złożył w Krakowie pierwsze śluby zakonne. W październiku 1928 roku wysłano Czartoryskiego do Lwowa celem kontynuowania studiów, rozpoczętych jeszcze w seminarium. Przed profesją wieczystą, zgodnie ze ślubem ubóstwa o. Czartoryski musiał zrzec się osobistego majątku. 12 września 1931 roku został podpisany w Pełkiniach, (gdzie się urodził) stosowny akt notarialny. Mając zamiar złożyć uroczyste i wieczyste śluby w zakonie dominikańskim zrzekł się raz na zawsze wszelkich praw do dziedziczenia majątku po swoich rodzicach. 29 listopada 1931 roku o. Czartoryski otrzymał z rąk arcybiskupa Bolesława Twardowskiego święcenia diakonatu w prywatnej kaplicy metropolity. 20 grudnia 1931 roku ks. bp. pomocniczy w Przemyślu Franciszek Barda wyznaczył święcenia kapłańskie. Uroczystości odbyły się w dominikańskiej bazylice Matki Bożej Bolesnej w Jarosławiu. Ojciec Michał umieścił na prymicyjnym pamiątkowym obrazku wizerunek Piety jarosławskiej i fragment z Ewangelii św. Jana. 1 sierpnia 1944 roku o. Michał wyruszył z klasztoru na Służewcu na umówione wcześniej spotkanie z okulista na Powiślu, gdzie zastało go powstanie. Następnego dnia o. Michał zgłasza się do dowództwa zgrupowania AK „Konrad” i zostaje jego kapelanem. 6 września 1944 zostaje rozstrzelany wraz z rannymi powstańcami. W lutym 1991 toku rozpoczęto proces beatyfikacyjny. 13 czerwca 1999 roku miała miejsce uroczysta beatyfikacja 108 męczenników II wojny światowej, w tym o. Michała Czartoryskiego, dokonana przez papieża Jana Pawła II na pl. Piłsudskiego w Warszawie. W 2005 roku o. Michał Czartoryski został ogłoszony patronem miasta Jarosławia.
Jarosławskie Stowarzyszenie „Ocalić Przeszłość dla Przyszłości’
